کد مطلب:31626 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:18

گنجینه پرسمان » اعتقادات

آيا ستارالعيوب بودن خداوند با دادن چشم برزخي به برخي بزرگان تنافي ندارد؟

از آيات و روايات متعددي استفاده ميشود كه اعمال انسانها، افزون بر چهره ظاهري خود، يك چهره واقعي نيز دارد كه در اين جهان از نظر انسان ها به جز عده كمي پنهان است; اما اين چهرههاي دروني، در جهان ديگر ظاهر ميشوند كه از آن به تجسم اعمال تعبير ميشود. قرآن كريم ميفرمايد: اِنَّ الَّذينَ يَكتُمونَ ما اَنزَلَ اللّهُ مِنَ الكِتـَبِ ويَشتَرونَ بِهِ ثَمَنـًا قَليلاً اُولغكَ ما يَأكُلونَ في بُطونِهِم اِلآالنّارَ; (بقره، 174) كساني كه آيات خدا را كتمانميكنند و به وسيله آن درآمد ناچيزي فراهم مينمايند آنان جز آتش چيزي نميخورند. همچنين در آيه 100 سورة نسأ، خوردن مال يتيم را بسان خوردن آتش دانسته و تاكيد كرده است كه: آنان كه مال يتيم ميخورند گرچه چهره ظاهري عملشان بهرهگيري از غذاهاي لذيذ و رنگين است; اما چهره واقعي اين غذاها، آتش سوزان است. و همين چهره است كه در قيامت آشكار ميشود. در روايتي نيز آمده است كه روزي حضرت امام سجاد7 به زهري در عرفات هنگام حج فرمود: چند نفر حاجي در اين جا ميبيني؟ زهري گفت: چند صد هزار نفر... حضرت فرمود: نزديك شو، حضرت به صورت زهري دستي كشيد و فرمود حال به مردم نگاه كن. زهري ميگويد: همه را جز عده كمي به شكل بوزينه ديدم.(مستدرك الوسايل، محدث نوري، ج 10، ص 39، موسسه آل البيت.) از نكات ياد شده معلوم ميشود كه ديدن چهره واقعي انسان ها با چشم برزخي ممكن است، منتها هر كس به اين مقام نميرسد. افرادي كه خود را تهذيب كردهاند ممكن است به اين بينش برسند. معمولاً افرادي كه با تزكيه به اين ديد ميرسند به اختيار خودشان و درخواست از خداوند اين ديد از آنها گرفته ميشود.

بنابراين، چنين نيست كه هر كسي كه به اين مقام رسيد، همواره همه افراد را با چهره واقعي خود ببيند; زيرا كه چنين چيزي بسيار سخت و حتي زندگي را با نزديكان ناممكن ميسازد. و بر فرض ديدن چهره باطني افراد، اين بزرگان به چنان درجهاي رسيدهاند كه باطن افراد را به رخ آنان نكشند.